Achtergrond en doelstellingen van deze openbare raadpleging
De moeilijkheden bij de omgang met uiteenlopende nationale belastingstelsels zijn een serieuze belemmering voor bedrijven die al dan niet online over de grens heen zaken doen. Sinds 1 januari 2015 geldt voor de btw op alle telecommunicatie-, omroep- en elektronische diensten het beginsel van "plaats van levering" [1]: de belasting moet in het land van de klant worden geheven, niet in dat van de leverancier.
Tegelijkertijd is er een mini-éénloketsysteem ingevoerd om de kosten en de administratieve lasten voor de betrokken bedrijven te beperken. Dit principe moet ook voor materiële goederen gaan gelden die online binnen en buiten de EU worden besteld. Een bedrijf hoeft echter niet in ieder EU-land waar hij klanten heeft, een btw-aangifte en -afdracht te doen, maar kan volstaan met één enkele aangifte en afdracht in eigen land.
Op dit moment geldt in sommige EU-landen voor goederen met een geringe waarde (maximaal 10 tot 22 euro) die door particulieren in de EU online zijn besteld bij leveranciers buiten de EU, een btw-vrijstelling bij invoer. Dit geeft die leveranciers een concurrentievoordeel ten opzichte van leveranciers in de EU. In sommige landen is er al sprake van marktverstoring. Hoewel het een voordeel is voor bedrijven dat zij zich voor de verkoop op afstand binnen de EU aan particulieren beneden een bepaalde waarde (afhankelijk van het EU-land van bestemming niet hoger dan 35.000 of 100.000 euro) niet hoeven te registreren, moet ook worden erkend dat deze drempels onduidelijkheid opleveren voor het bedrijfsleven en dat zij de belastingdiensten voor handhavingsproblemen stellen. Dergelijke uitzonderingen bij de invoer en de verkoop op afstand binnen de EU zijn wellicht niet langer noodzakelijk als de btw via één vereenvoudigd elektronisch registratie- en betalingssysteem wordt geïnd.
De Deskundigengroep belasting van de digitale economie van de Commissie heeft zich onderwerp gebogen en heeft in een verslag van mei 2014 een aantal aanbevelingen gedaan voor de modernisering van de btw voor grensoverschrijdende elektronische handel [2].
Na grondige bestudering daarvan heeft de Commissie in de mededeling "Strategie voor een digitale eengemaakte markt voor Europa" (COM(2015) 192 final[3]) aangekondigd in 2016 met een wetsvoorstel te komen om de administratieve rompslomp voor het bedrijfsleven in verband met de verschillende btw-stelsels te verminderen.
De Commissie heeft een aanvangseffectboordeling opgesteld (http://ec.europa.eu/smart-regulation/roadmaps/docs/2016_taxud_002_iia_vat_en.pdf) waarin uitvoeriger wordt ingegaan op het initiatief en de verschillende mogelijkheden voor de effectbeoordeling. Bij de voorbereiding van dit voorstel zal ook een evaluatie worden gemaakt van de invoering van het "plaats van levering"-beginsel en vereenvoudiging van de btw-inning met het het mini-éénloketsysteem.
Wie zou aan deze openbare raadpleging moeten deelnemen?
We zijn geïnteresseerd in het standpunt van bedrijven, overheidsinstanties en brancheorganisaties over:
1) de huidige btw-regels voor de levering van goederen en diensten over de grens heen
2) de invoering van het "plaats van levering"-beginsel voor de btw in 2015 en het mini-éénloketsysteem
3) de belofte die de Commissie in "Strategie voor de digitale eengemaakte markt voor Europa" heeft gedaan om:
- het huidige elektronische registratie- en -afdrachtsysteem (het mini-éénloketsysteem) ook te gebruiken bij online-aankoop van materiële goederen binnen de EU en in derde landen
- een gemeenschappelijke btw-drempel in te voeren om het kleine start-ups in de sector elektronische handel makkelijker te maken
- controles door het thuisland mogelijk te maken, zodat er voor de btw maar één audit nodig is voor bedrijven die over de grens zaken doen
- de btw-vrijstelling voor kleine zendingen van buiten de EU af te schaffen
